Kolay yazabiliyorlar mi, sessizlik mi ariyorlar yoksa yalnizlik mi Belki de kimsesizlik... Tutkulu okurun yazara sorularidir bunlar. Bir de Nerede yazdiklari sorusu var, Nereyi sorusuyla beraber. Elbette bir sehirdir bu, edebiyatcilarin da baska bir sey ummadan arkasindan gelecek olan. Esme Aras da merakina yenilerek Ankarada yazmis ya da Ankarayi yasayarak yazmis, ömrünü bu kente vermis, hayatinin bir dönemini burada gecirmis yazarlar ile edebiyat ve kent kültürü üzerine röportajlarini bu kitapta bir araya getiriyor. Bu söylesiler ayni zamanda bir taniklik, sözlü tarih calismasi. Kentin kendisi bir hafiza mekani; pek cok semti, kahvesi, lokantasi, sinemasi, dükkani ayri ayri birer ani duragi, gecmisin siginagi. Mekanlar bellegimizi kiskirtir, anilar saklandiklari yerlerden firlayiverir; bu söylesilerde edebiyatcilar mekanlari animsatiyor, kaydediyor ve yasamin yara izlerini isaret ediyor. Bu röportajlar bir dönemi, dönemin gündelik yasantisini, kültürel dönüsümünü, toplumsal calkantisini da belgeliyor tabii edebiyati odagina alarak. Edebiyatcilar bu kez kendilerini anlatiyor. Röportaj bal gibi edebiyattir.
