Askla dolu kalbim savasin gölgesinde
Düslerim süknet arar disarida gürültü
Bir huzur odasi arar bu yürek yangininda
Askla savasirken icimde huzurun özlemi var
Bu ask midir, bilmem
Ruhlar ve bedenler ayri
Kalbim sanki kirik bir ayna
Git demek icimden gelmiyor
Gece karanliginda yankilanan cigliklar
Yüregimde iz birakiyor o acilar
Bir annenin gözyaslari, bir cocugun hayalleri
Savasin gölgesinde kaybolup gidiyor, anlamiyorum
